1 april, voor de goedgelovigen onder ons, is dit de datum waarop Yvette en ik ons intrek zullen nemen op de Blue Beryl. Maar voordat het zover is moeten de handen nog flink uit de mouwen worden gestoken. U vraagt zich ongetwijfeld af hoe het mogelijk is om in vier maanden een gezonken schip weer volledig op te knappen. Ikzelf ben ontroerd en verbaasd over de manier waarop wij door vrienden en familie geholpen zijn. Maar de meeste eer gaat toch uit naar mijn vader Rob. Omschrijven is lastig, maar met combinatie van Inspector Gadget en Chuck Norris heb ik niets teveel gezegd.
Als vierjarig jochie werd ik voor het eerst meegenomen op het zeilschip van mijn ouders, ‘Brothers in Arms’ een Pilot Cutter, Crabber 30, loodskotter. Niet veel later zeilde ik elk weekend over de Friese meren met mijn broer Bart in het naar mijn opa Thijs vernoemde Jolletje. Van kinds af aan werd ons geleerd om de handen uit de mouwen te steken. Voor ons was het dan ook heel normaal dat wij om de 4 jaar met de hele familie het houten huis schilderden. Op mijn twaalfde werden wij hiervoor onverwachts heel ruimhartig beloond. Een voor ons nieuwe wedstrijdzeilboot stond bij ons op de oprit. Een 420 die een aantal jaar daarvoor Nederlands Kampioen was geweest. Je kan dus wel zeggen dat zeilen mij met de paplepel is ingegoten.
Over smaak valt niet te twisten. Er waren in mijn jongere jaren twee schepen waar ik van droomde. De eerste was een Swan, een elegante racer uit Finland die in 1974 als eerste de ‘Whitbread Round The World Race’ won. Die race kennen we tegenwoordig als de Volvo Ocean Race. Het andere schip beginnen jullie steeds beter te leren kennen. Net als mijn vader was ik erg gecharmeerd van het Nederlandse ontwerp Koopmans. Een Hollandse zeezeiler ontworpen door Dick Koopmans. Dick Koopmans zeilde de wereld rond en schreef een boek Zeilend Zuidwaarts. De ontwerpen van Koopmans worden nog steeds gebouwd en zijn tekeningen worden gebruikt voor de productielijn van Breehorn. De Koopmans 44 staat vooral bekend om zijn goede zeileigenschappen, betrouwbaarheid en zijn prachtige stoere lijnen.
De jongensdroom kwam in 2016 tot leven toen ik met mijn ouders in de kuip van de Brothers in Arms, (voor het verhaal) een Berenburg dronk. Wat zou het mooi zijn om ooit op een boot te wonen en te kunnen genieten van het leven op het water. Marktplaats en havens werden wekelijks bezocht. Ik had iets in mijn hoofd en de mensen die mij een beetje kennen weten dan dat er een grote kans bestaat dat ik, hoe gek of bizar het plan ook moge zijn, het tot uitvoer breng. Ik ben mijn ouders eeuwig dankbaar voor de manier waarop ze mij en mijn broer en zussen hebben opgevoed. De vrijheid om jezelf te kunnen zijn en er was voldoende ruimte voor ieders kwaliteiten. We hebben geleerd er voor elkaar te zijn en elkaar te accepteren. Hoewel ik me soms afvraag hoe mijn broer en zussen dat in godsnaam hebben gedaan.
Velen malen boven mijn budget, alle begrotingen te buiten, ben ik voor mijn jongensdroom de Koopmans gegaan. En deze lag niet klaar in een mooie haven in Nederland. Nee, hij lag in Maleisië. En had naast te weinig liefde en onderhoud al een aantal jaren niet meer gevaren. Eenmaal in Maleisië aangekomen heb ik met behulp van de Rob-hotline de motor weer aan de praat gekregen. De rest is geschiedenis.
In vier maanden tijd een 44 ft boot voor de tweede keer re-fitten. Pap, ik ben je eeuwig dankbaar. Ongelofelijk hoe jij met een zware baan en drie kleinkinderen in staat bent om samen met mij de Blue Beryl weer te laten stralen. Je hebt vrijdagen vrij genomen om hele weekenden samen aan de Blue Beryl te kunnen klussen. Dit bovenop de doordeweekse avonden waarin je de garage in Heerenveen induikt om de houten panelen te schuren en te lakken. Beste lezer, alle elektra is uit het schip gehaald, de hele teakhouten vloer is kaal gehaald en zes keer gelakt. Alle koperen leidingen zijn vervangen voor Uponor leidingen. De bekabeling en het motorpaneel zijn geserviced. De teakhouten plafonds zijn vernieuwd: mallen gemaakt, uitgezaagd en zes keer gelakt. Alle accu’s staan in nieuwe, zelfgemaakte accubakken. Alle elektrakabels van 12 en 220 volt zijn opnieuw aangelegd. De navigatiepanelen zijn opnieuw gezaagd, geschuurd en gelakt. Er is een nieuwe boiler geïnstalleerd, de Victron, scheidingstrafo en zekeringen zijn geïnstalleerd etc etc. Om dit samen met je vader te kunnen doen is iets heel bijzonders en maakt mij een gelukkig mens.
